Dag 18 naar Senegal.

Vandaag moeten we 375 km rijden naar de grens van Senegal. We hebben vannacht geslapen op het strand bij de stad Nouakchott in Mauritanië.  We moesten eigenlijk om 8.00 uur gaan rijden maar dat werd 10.00 uur. We maken ons er niet druk meer over.... Nouakchott is een miljoenenstad. We rijden nu over een immens groot industrieterrein. Grote fabrieken met daartussen krottenwijken voor het werkvolk. We denken dat er geen milieu toezicht is. Vies en stinken. Armoede. We zijn ervan onder de indruk maar niet in positieve zin. We hebben de hele dag gereden en gereden en gereden.  Pfff. Het is bloedheet. Én we hebben geen airco. Raampjes open heeft ook geen zin maar oké we klagen niet! Mijn rechter arm is verbrand omdat die arm de hele dag uit de auto in de zon hangt. Stom. 

Vanmiddag hobbelden we door een nationaal park. Veel water mét krokodillen.  Geen grote maar wel leuk om te zien.  Én veel vogels.  Maar veel aandacht hadden we er niet voor: er zaten gaten in de weg waar onze auto helemaal in kon verdwijnen.  Dus opletten geblazen. Maar het is goed gegaan. De auto is nog heel en wij maken het goed! 

Nu staan we aan de grens van Mauritanië te wachten 😂. Het wordt bijna komisch. We zeveren wat met de andere teams. Het is echt wel heel gezellig! We naderen ons einddoel en hebben nog niemand achter hoeven laten.  Er zijn wel wat deelnemende auto's waar constant aan gesleuteld moet worden om het rijdend te houden. Gelukkig niet aan onze Feroza.  We zijn gehecht geraakt aan ons jeepje. Betrouwbaar en sterk. Niet heel comfortabel. We stuiteren van links naar rechts maarrr dat hoort erbij. We hebben er lol in. 

Het is nu 18.00 uur geweest en we staan nog steeds aan de grens om Mauritanië uit te komen. En dat is geen fijne plek. Vies en stoffig en vol met mensen die vanalles willen verkopen. We hopen dat we snel door kunnen. Het wordt donker. En dán moeten we nog Senegal in. Weer een grens. Nou, we zien wel. We verbazen ons over de andere manier van leven in dit werelddeel. De mensen geven niks om het milieu. Daar zijn ze niet mee bezig.  Iedere dag wat eten, een dakje boven je hoofd én een mobiele telefoon.  Meer hebben ze niet nodig. 🙄

Nou. Hèhè.  We zijn in Senegal. Om 19.00 uur mochten we door. In het pikkedonker nog 45 km naar de kust naar camping Zebra. Nu zitten we lekker aan een koud pilsje. Het is nu 23.45 uur en we gaan zo slapen. Het was een zware lange lastige dag.

Morgen gaan we 145 km over het strand naar DAKAR!!!! Tot later.