Dinsdag 12-10-2021

Vanmorgen om 9.20 uur gingen we al op pad voor de geplande wandeling naar het kasteel. We lopen via het asfaltweggetje omhoog en omlaag, omhoog en omlaag.

Onderweg zien we wat vissers bij hun bootjes in de weer met de vangst van die ochtend en we gaan even kijken. Hard werken hoor. 

We lopen door en na 1,5 uur lopen staan we aan de ingang van het private terrein waar het oude kerkje en het kasteel te vinden zijn. We moeten entree betalen, 100 lek pp,  ongeveer 90 eurocent. We sjokken nog een half uur berg op en dan komen we bij het oude kerkje dat in de stijgers staat. We kunnen wel even binnen. Tja, het is niet echt aan ons besteed maar het was mooi. We lopen door en komen  bij een verlaten strand vol rieten parasolletjes  barretjes en ander zomervertier. We denken dat het hier in het seizoen heel erg druk is. Maar nu zijn we de enigste bezoekers.  We kunnen wel in een soort grot een espresso scoren. 

Daarna gaan we op zoek naar het kasteel. Pff, nog een hele klim én een moeilijke afdaling. Vooral mijn rechter knie wil niet afdalen, dus maar rustig aan. Maar wel een indrukwekkende reüne. 

We eten de droge rode koeken op die we een paar dagen geleden in de bergen kregen van de jongen die achteruit moest met zijn busje om ons door te kunnen laten. Een fantastisch plekje daar, uitzicht op zee en helemaal  alleen. Als we wat uitgerust  zijn beginnen we aan de terugweg. Het is inmiddels warm en we trekken onze truien uit. De zon is er volop en het waait gelukkig zodat het net om te doen is om zo in te spannen. 

leuk doorkijkje

geit wint

Tegen half drie zijn we bijna op de camping terug.

We hebben dan 5 uur gewandeld. Rex is er moe van 😉. In de verte het blauwe stipje, dat is onze camper.

wij hebben een pilsje verdiend op het terras 

We gaan daarna maar eens douchen. Niet zo'n zin in: de Duitse buurvrouw zei gisteren avond dat dat een "catastrofe" is. En daar was geen woord van gelogen. Een houten hokje, niks afgewerkt. Gaten in de muur rond de kraan, water wat niét wegliep. Een douchekop die losschiet zodat de slang als een ongeleid projectiel álles nat maakt. Zucht. Het enige goede was dat het water warm was. En daar is alles mee gezegd. Maar oké,  we zijn weer schoon. Zometeen weer naar het restaurant hapje eten. Tot later.