Maandag 18 oktober

Op zondagmorgen staan we op tijd op. Theo laat Rex uit en komt terug met vers brood en wat lekkers. Wat het precies is weet hij niet niet maar  het ziet eruit als een saucijzenbroodje maar 4x zo zwaar. We bewaren het voor later bij de koffie. (Het bleek een soort van baklava met roompudding erin en een halve pot honing). Echt wel lekker maar het lag zwaar op de maag. We hebben de lunch overgeslagen.

We vertrekken richting Meteora. We vertrekken met een zonnetje maar na een uurtje rijden we in dikke mist door de wolken (dubbelop dus) en is het zicht bar slecht. Opletten want er zijn grote stenen naar beneden gekomen en die liggen nog op de weg.  

We worden ook nog opgehouden door een gigantische kudde schapen en geiten. Is niet erg.  Ongewoon tafereel voor ons natuurlijk. Soms zijn er wel 10 honden bij en die vinden het niét grappig als je door de kudde rijdt. 

Gelukkig trekt de mist ook weer weg naarmate we weer dalen. Het begint hier ook herfst te worden en de natuur verkleurt. Is mooi.

We komen rond 14.00 uur aan in Meteora.  We zoeken een camping maar kunnen niks vinden. Eentje, maar die was al zeker 10 jaar gesloten! We parkeren de camper in het centrum van het stadje en gaan wandelen. We komen een plattegrond tegen en Theo ziet dat er ook een weggetje is naar de kloosters én dat daar parkeerplaatsen zijn. We drinken een gezond sapje bij een hip tentje en dan is het inmiddels 16.00 uur. We denken dat de meeste bezoekers wel zo ongeveer weg zijn bij de kloosters en starten de camper om omhoog te rijden. Werkelijk fantastisch, je weet gewoon niet wat je ziet! Kloosters op bergtopjes. Bijna onmogelijk om te bouwen.

We worden aangesproken door een man op een brommertje. Als we willen kunnen we in het restaurantje van zijn moeder eten vanavond en dan mogen we slapen op de parkeerplaats. Dat doen we. Blijkt een gezellige boel op de parkeerplaats. Er staan zo'n 5 campers en al snel hebben we leuke gesprekken. Om 19.00 uur worden we aan tafel verwacht en als we binnenkomen schuiven we met zijn allen aan één tafel. Fransen, Duitsers en Nederlanders.  We hebben een leuke avond! 

Drinken daarna nog een borrel bij Wim en Rinske in de camper. Leuk stel! Leuke hond! En mooie camper. We gaan twijfelen. Moeten we ook niet eens wat moderners kopen? Ziet er zo mooi uit in hun camper. En een bed wat zo naar beneden zoeft als je wilt gaan slapen.  En een mooie keuken. En wat vloerruimte. Zucht. We zijn  gehecht aan ons spartaans verblijf maarr eerlijk is eerlijk, we denken er toch over om eens wat rond te gaan kijken. Het zaadje is geplant?

De volgende ochtend gaan we wat kloosters bezoeken. De eerste maakte diepe indruk. Zo mooi gebouwd. De monnikken wonen er nog gewoon. Zwarte habijten, grijze baarden. Zoals het hoort.

De kloosters staan er al honderden jaren. Rond 1300 gebouwd. 70 jaar bouwmaterialen naar boven brengen en dan 18 jaar bouwen voor het klaar was. Kun je je toch niks bij voorstellen? En sinds 1923 zijn er trappen uitgehakt en straatjes aangelegd. Vóór die tijd moest je via gammele touwladdertjes naar boven klimmen tegen die steile rotsen 🙄.

Geen wonder dat de monikken, als ze eenmaal binnen waren, er de rest van hun leven bleven. Goederen werden met een net naar boven gehesen.

Vroeger werden bezoekers ook in het net naar boven getakeld!

De tweede is alweer meer toeristisch met souvenirstalletjes enzo. Hmm, dat vinden we minder. We genieten nog een tijdje van de omgeving en stappen weer in. Richting kust. 

We vinden een leuke camping mét Wi-Fi en warme douches. Aan een baai.  We blijven hier een paar dagen. We zijn moe 🙄. Beetje bijtanken van een maand reizen.