Zondag

We besluiten nog een nachtje op onze kerkcamping te blijven. Theo heeft geen zin om te gaan rijden. Snap ik. Het kost veel concentratie en aandacht om hier te rijden dus een dagje rust is prima. We kletsen wat met Armand, een jongen hier uit de buurt. Hij wil graag dat we koffie mee gaan drinken in een café onder aan de weg. Oké, doen we. 

Hij heeft in Londen gestudeerd? en spreekt redelijk goed Engels. Gezellig gekletst. Daarna lopen we terug naar de camper en gaan rijdend naar Burrel, een stadje 10 kilometer verderop. We lopen wat door de gezellige straatjes.  Doen boodschappen bij de supermarkt, de groenteboer en de slager.  En we zoeken een bepaalde bakker  die ons aanbevolen is door Harrie.  We kopen daar vanalles, vooral lekkere dingen. We hebben veel plezier daar bij de toonbank. De klanten kletsen volop tegen ons. We verstaan er niet veel van maar we lachen vrolijk mee.  De mevrouw achter de kassa maakt een telfout en Theo wijst haar op het feit dat ze 100 lek te weinig telt. Nou, grote hilariteit in de overvolle winkel. Een vrolijke blije boel. We lopen ook nog even binnen bij een dierenarts die een piepklein winkeltje heeft met medicijnen.  Rex zijn pijnstillers zijn op. Hij heeft ze niet meer nodig op dit moment maar het is altijd handig om wat voorraad te hebben. Ik geef de bijsluiter en nadat de man die bestudeerd heeft slaat hij aan het bellen. Oké.  Hij heeft de tabletten niet maar hij komt met een flesje spul aan en zal Rex een injectie geven. Neeee,  dat is niet de bedoeling. We bedanken hem hartelijk en maken dat we wegkomen. We hebben hier bekijks genoeg met Rex aan de lijn. Mensen zijn dat hier niet gewend.  Ze kennen alleen zwerfhonden en honden aan een ketting aan een hondenhok. Met een Duitse herder door een winkelstraat  lopen is een attractie en trekt alle aandacht. Maar niemand durft dichtbij te komen. We laden de boodschappen  in de camper en rijden nog even de bergen in. Op een mooi plekje eten we ons (bijna) ziek aan de lekkere byrek patate,

een soort broodje van bladerdeeg met iets erin. Wat dat iets is weten we niet maar het is héérlijk. We rijden terug naar de "camping "

"onze" honden

en het begint te regenen dus installeren we ons op de bank en genieten van een luie zondagmiddag. We zijn uitgenodigd om om 17.00 uur de mis bij te wonen in het kerkje. We hebben Armand beloofd dat we komen. Duurt een uur! dus maar ff rusten 🙂

Om half 5 is het al drukker op de stoep van het kerkje.  Genti, de baas van de camping haalt met het busje van de kerk de mensen op uit de bergen. En één van de nonnen rijdt in haar fiatje ook ijverig op en neer. We kletsen met de pastoor/priester en iedereen die aankomt geven we een hand. Mensen zijn oprecht en vriendelijk. Dan komen er Nederlanders op de camping met een super grote truck camper.  Twee kleine kindjes bij. Ze wonen in de camper sinds kort. We kletsen niet lang. De mis begint. Zie video