Dag 17 maandag 5 november

Zo we zijn weer uit de Sahara. We hebben 2 dagen door de woestijn gereden. Prachtig!! Bijzonder en niet in woorden te vangen. Wat een inmense zandbak. Eigenlijk niets te zien en je kijkt je ogen uit. We rijden met 5 auto's en een gids. Achter de hele stoet rijdt een auto met 8 soldaten met geweren.  Het zijn twee geweldige dagen geweest. De eerste nacht sliepen we echt tussen de duinen met op ieder duin een soldaat met geweer. Of dat nu echt nodig is weten we niet. We hebben in twee dagen precies nul mensen gezien 👍. 'S avonds zaten we gezellig rond een kampvuur en onze meegesmokkelde whisky vond gretig aftrek.  Potje gekookt in het pikkedonker. Was een heerlijke bijzondere avond.  De volgende dag ook fijn gereden. Veel geraced over grote vlakke zandvlaktes. Heerlijk. Zo hard als het kon. Maar wel geconcentreerd blijven want ieder moment kan er een opgewaaide zanddrempel op het pad verschijnen. En die zie je niet altijd goed. Dus blijven opletten. Soms zitten we met onze kop tegen het dak en vliegt de bagage ons om de oren. Lachen. We hebben veel plezier en genieten volop. Nu zitten we te wachten bij het strand totdat de zee ver genoeg is teruggetrokken omdat we vandaag over het strand moeten rijden. Het wachten went al. Want wachten moeten we best veel. Op de soldaten, op het getij, op de gidsen, op onbekende redenen, op de andere teams. Maar ach. We passen ons maar aan aan het tempo van Afrika. Gisteren werden we vlak voor "de camping" bestormd door honderden kinderen. Het leek wel een enge film. We zijn maar voorzichtig tussen de kinderen doorgelaveerd. Nu tijdens het wachten worden de kinderen weggejaagd door de soldaten. Én best met harde hand. Wij vinden dat niet echt nodig maar ja, ook hier maar weer aanpassen. 

 We zitten nu op een camping aan het strand. Tentje op het strand. Geweldig weer. Morgen gaan we de grens over met Senegal. Nu nog wat eten proberen te regelen. Tot later.