Maandag 11-20-2021

We vertrekken vandaag vanuit Burrel. We nemen afscheid van Genti.  Hij gaat eerst nog koffie voor ons zetten, eerder mogen we niet gaan. We vragen naar de weg naar Berat. Dat is een oude stad ergens in het midden van Albanië.  De stad van de duizend ramen wordt Berat  ook wel genoemd. Lijkt ons leuk om te bezoeken. Alleen kun je er alleen komen via een enorme omweg via Tirana.  Maar Genti weet een binnendoor weg die goed te doen is. Hij heeft hem ook wel eens gereden met zijn Panda 2x2. Oké.  Dan kunnen wij dat ook. Het is een prachtige weg maar wel heel veel stenen.

Maar dan komen we bij een stukje omhoog waarbij we elkaar aankijken met heel veel vraagtekens in onze ogen. Zo super steil, zo modderig, zo smal. Oké,  terug is geen optie en bovendien kunnen we nergens keren.  We slaan een kruisje en Theo zet de auto in de 4x4 slow.  Dan kun je geen snelheid maken. Dan kruipt de auto naar boven. Super spannend want terugglijden op dit pad is niet echt grappig.  Maar wonder boven wonder kruipt de iveco super traag, onverstoorbaar,  omhoog. We weten niet of het nog 10 meter langer had moeten duren maar we zijn boven!! Pfff. Helaas hebben we niet gefilmd of een foto gemaakt.  Achteraf jammer maar op zulke momenten zijn we daar niet mee bezig dus 🥴. En Genti met zijn fiat panda? No way!!

We rijden de pas over en komen ineens vanuit het niks  echt waar, op een prachtige asfaltweg mét witte markeringsstrepen. Alsof we op de Veluwe rijden met dennenbossen, eikenbomen en restaurantjes en barretjes. We voelen ons een beetje raar.  Maar dat is maar van korte duur. Na 5 kilometer is het weer gedaan met de pret.  Verzakte wegen, modder en puin op de weg en afdalen van 1982 meter naar 90 meter.  Dan staan we aan de zee. We vinden een soort van camping en er staat nog één camper .  Blijken onze buren uit het luxe resort van vorige week te zijn. Blije buurvrouw met rare man (Duitser). Haha. De man zegt niet veel En de buurvrouw komt echt uit haar camper gestormd, met de armen zwaaiend en "hello hello" gillend. Echt komisch. Maar we snappen dat wel hoor, met zo'n rare man 🤣🤣. Blij dat ze normale mensen zag 😄😄. We gaan zo eten in het restaurant van de camping. We zitten hier écht aan het eind van de wereld, met links en rechts de zee maar in het restaurant kunnen wel 100 mensen zitten. Waarschijnlijk is het in het hoogseizoen heel druk hier.

Oohhhh,  we hebben nog nóóit zo lekker vis gegeten!! Vers uit de zee.  We likken onze vingers af! Fantastisch!!

We drinken er witte wijn bij én raki aangeboden door de eigenaar. Topavond!