Vakantie dag 8,9,10 di wo do

We besluiten nog een extra dagje aan zee te blijven. Het is prachtig weer dus we gaan zwemmen in de Adriatische zee 🏊‍♂️🏊‍♀️en we zetten onze stoelen 5 meter lager dan de camper op een soort van betonnen plateau bij het trapje om de zee in te duiken. Rex vindt het ook heerlijk!

Volgens een fanatieke campinggast mét watertemperatuurmeter is het water 22 graden. Heel goed om te doen dus. Het water is zooo helder! Je kunt echt meters omlaag naar de bodem kijken (en dan ook nog bekijken wat daar te zien is natuurlijk 😄). We liggen echt de hele dag te lamballen.

Af en toe even naar boven om wat koud drinken te halen of wat te snaaien.🍪🍻🥪🥐🍌🍻

We hebben ervan genoten!

De volgende ochtend vertrekken we richting "naar beneden". We starten met onverharde paadjes door de bossen maar dat gehobbel en niet weg kunnen kijken houden we al snel voor gezien.

Asfaltweggetjes willen we én uitzicht. En ook niet onbelangrijk: we willen overzicht op de weg omdat we nog steeds rem angst hebben. En dan ikke vooral. We krijgen zelfs ruzie onderweg omdat ik vind dat Theo niet naar zijn 4e versnelling mag en Theo vindt dat ik me niet zo moet aanstellen. We hebben allebei gelijk.🤷‍♀️🤷‍♂️

Onderweg komen we nog een kudde schapen, 12 honden en een  herder tegen. Imposante berghonden hebben ze hier. Ik ga de auto niet uit, ze zien er gevaarlijk uit en ze grommen.

We rijden richting Split en zoeken 25 km vóór de kust een plekje in de vrije natuur.  We rijden een zandpadje in en verstoppen ons achter wat bosjes. Maar ik sta/zit niet lekker. Aan het begin van het paadje stond een bord met tekst.  We kunnen het niet lezen maar ik denk "verboden toegang". Niet te druk over maken zou je zeggen, maar dat doe ik wel. Ik zie een wandelaar, een fietser, een ruiter, ik hoor stemmen (die er niet zijn 🤔), ik hoor honden blaffen, kortom ik zit naar buiten te turen wanneer er iemand komt om ons weg te jagen. Theo ziet het aan en zoekt een camping in Split, drinkt zijn biertje op en start de  motor en daar gaan we. Ik ben blij, het voelde niet goed.

We komen op een prachtige camping midden in Split. Alles is er: een restaurant aan het water waar we heerlijk gaan eten, een hondenwasmachine waar Rex in zou kunnen, ware het niet dat we hem na het zwemmen in zee gisteren al afgespoeld hebben, een camper plek zo groot als als als, nou ja heeel groot, een armbandje met chip waar je 7x 7 !! minuten per dag !! mee kan douchen 🛀😂😂🤣🤣 (twee keer per week, meer kunnen we niet handelen op reis 😉)

We gaan de volgende ochtend naar de receptie: we blijven nóg twee nachten! Het weer is ook hier geweldig, 27 graden met een briesje 🙏 Dan kunnen we even wat onderhoud doen aan de camper.  Theo maakt de zonnepanelen eens schoon.

Best wel héél vies. Dat was de eerste keer in zeven jaar, dus hij had eer van zijn werk. Via de app van de omvormer zien we de energie stijgen in de boordaccu's. De techniek staat voor niets. 

Dan komen toch de remmen weer aan bod. We zoeken via Google een iveco garage. Theo wil naar de rembekrachtiger laten kijken. Hij vertrouwt het niet. De auto remt wel maar "sponzig". We komen er niet goed uit hoe we dit moeten regelen. Dan bedenk ik dat we gewoon de ANWB kunnen bellen voor advies en goede raad. Daad bij het woord: Sven van de alarmcentrale laat er geen gras over groeien. Morgenochtend 9 uur komt er iemand van de HAK kijken. Nee, niet de groenteman maar de Kroatische ANWB.

Ondertussen nog een appje van Annelie dat ze in het ziekenhuis ligt aan een infuus vanwege nierbekkenontsteking.🤒 Het liefst wil ik direct naar huis maar ze appt dat ze naar huis mag als de koorts wat gezakt is. We wachten het even af 🥴. 

Wordt vervolgd.