Maandag, 15 november

Als we vanochtend wakker worden is het eerste wat Theo zegt: "vandaag is het drie jaar geleden dat onze Jan is overleden". We waren toen in Gambia, ver van huis, en we zullen die zwarte dag nooit vergeten. Je broer verliezen, niet verwacht, nooit meer zien 😥😥. Met liefde denken we aan hem terug❤

We gaan rijden. Hebben een moeilijke route langs een kustweggetje uitgestippeld. We genieten ervan. Door de bergen, door prachtige dorpjes met links áltijd de zee. Soms met strandjes, vaak met grillige rotsen en heel veel baaien.

Het schiet voor geen meter op, de weg is vaak slecht, maar dat geeft niet.

We blijven kijken. We komen door olijfgaarden waar zwarte olijven worden geoogst. De groene olijven worden geplukt/eruit geslagen met stokken. Als je ze laat hangen worden ze zwart en vallen ze er vanzelf uit. Onder iedere olijfboom liggen grote netten om de zwarte olijven te verzamelen. 

Rond 14.00 uur houden we het voor gezien. Het laatste stuk lijkt wel een kermisattractie, zoveel bochten.

Het is mooi geweest. De hele dag was het bewolkt en nu breekt de zon door. We zetten de camper aan het strand op een grote parkeerplaats in het gezellige dorp.  We gaan wandelen, even die luie benen in beweging. Mooi dorpje hoor. Met grotten (gesloten), leuke straatjes en een haventje met een beschermheilige van de zeelui, mét led verlichting!

We zien ook hier weer grote cactussen én een wel heel bijzondere boom. Het is een ficus? met prachtige wortels. Heel mooi en fascinerend.

kamerplant bij ons 😁