Zondag 26-9 dag 6
26 september 2021 - Slovenska vas, Slovenië
De nieuwe accu's werden gisteren morgen om 8.10 uur bij onze camper afgeleverd door een monteur van de garage. Wat een service. Theo ging meteen aan de slag en jawel, de motor startte. We waren nog een beetje voorzichtig met juichen maar tot nu toe geen problemen meer gehad. 👍
We konden éindelijk weer op pad. Drie dagen op dezelfde camping is veel, toch? We gaan richting Kroatië en dan fijn binnendoor. Maarr, dat fijn werd bijna een nachtmerrie. Door een foutje met schakelen ging de camper ervandoor op de Tauern pas met daling van 16%. En die was niet meer te stoppen. Terugschakelen, handrem, vol op de voetrem.... We gingen gewoon nog steeds te hard op een bocht af. Gelukkig geen tegenliggers en Theo heeft de camper de bocht doorgekregen, op twee wielen, en bijna van de weg af aan de linker kant. Toen aan de rechter kant bijna eraf maar de auto bleef overeind en op de weg. 100 meter verder was aan de linker kant een klein weilandje, daar!daar! en daar kon Theo insturen en stonden we stil. We hebben het eerste half uur niets gezegd of gedaan. Helemaal geschrokken. Onze engelbewaarders hebben alles uit de kast getrokken deze ronde. Daarna alle remmen gecontroleerd. Die waren goed maar er zijn natuurlijk grenzen, ook voor onze Iveco. Er stonden ook wel bordjes dat je terug moest naar de 1e versnelling tijdens de afdaling maar dan moet je niet per ongeluk in zijn 3e terechtkomen 🙄. Dan is er geen houden meer aan. Enfin, met de schrik vrijgekomen. En vanaf toen heeel goed opgelet met terugschakelen tijdens het dalen. We hebben een fijne luxe camping gezocht in Bled.
Koffie met wat lekkers op het terras
en een dubbele whisky tijdens het kaarten. Alles nog eens doorgenomen samen en een traantje weggepinkt. Klaar.
Vandaag zijn we hopeloos verdwaald in de bergen.
Het werd van kwaad tot erger. De weggetjes smaller en steiler. Bleek dat ik toch een trauma heb opgelopen gisteren. 🤔🙄 Af en toe durfde ik niet eens te kijken. En meer dan Af En Toe heb ik geroepen "niet zo hard"🥴, terwijl Theo echt heeel rustig reed. Arme man. Deed echt zijn best ❤op een gegeven moment stonden we ergens stil omdat we gewoon niet verder konden. Komen er twee sportieve mensen aan, op van die bergfietsen. Ze kwamen uit de buurt. Die man zei dat we echt terug moesten omdat het gewoon niet zou lukken om met de camper verder te rijden. Hij wees ons welke weggetjes we moesten nemen om weer op een asfaltweg terecht te komen. En dat is uiteindelijk gelukt.
Navigatie, Google Maps, Mapsme lieten het allemaal afweten 😥 We staan nu ongeveer 50 km voor de grens met Kroatië op een plekje in de natuur. Morgen weer een dag. Voor vandaag genoeg geweest.
op onze engelbewaarder
Wat een avontuur weer.
Was Rex niet van slag?
Hopen dat de rest van de reis beter gaat.
Rex was heel erg kalm toen we uitstapten. Hij was natuurlijk ook door elkaar geschud maar ik denk dat hij meer onze gemoedstoestand overnam. 🥴.
Theo en Wilma 🤞🤞🤞even bijkomen en een goede reis verder samen
Gelukkig is alles goed gegaan... wat zouden we moeten doen zonder engelbewaardertjes!
Verder als je verdwaalt en het niet meer weet... wij gebruiken dan de topografische kaarten die je kan downloaden via Freizeitkarte... daar staan zelfs de karren- en ruiterpaden op, zó gedetailleerd. En die kan je in de navigatie inladen. Misschien een idee?
Maar Wilma, ik wist niet dat je tegenwoordig ook thrillers schrijft 😉
Gelukkig wel met happy end dankzij de chauffeur en de engeltjes op jullie schouders 👼👼
Goede reis verder! 😘
Gelukkig goed gekomen.
Zou ook een stunt zijn: de meest onmogelijke weggetjes overleefd en crashen op de Tauernpas...)))🤔
Gaan jullie je nu gedragen naar je leeftijd...😝🤣🤣🤣🤣😂?????
Ben het met veel voorgaande schrijvers eens.
Pas a.u.b. goed op jullie zelf en kom ooit gezond weer thuis.