Dinsdag, 2 november

Het heeft keihard geregend vannacht. Sommige delen van het terreintje stonden vol water maar er was niemand die onze hulp (lier) nodig had. Toch jammer, we hadden ons er op verheugd de behulpzame helden te kunnen uithangen 😉. We hadden overbuurtjes die de hele avond buiten hadden zitten borrelen met nog wat mensen. Die zijn gewoon dronken in bed gevallen waarschijnlijk want vanochtend stond hun halve inboedel nog buiten en inmiddels in een grote plas water. Vloerkleed, stoelen, tafel, glazen, kookstel, kleding etc. Alles zeik en zeiknat. En dat moest allemaal die camper in toen ze vertrokken. Toch leuk om door het raampje te gluren naar de ellende van anderen😄. Toen we vertrokken was ons doel boodschappen doen. We vinden een grote supermarkt in het volgende stadje en hadden al snel ons karretje vol. Nog brood gehaald bij een bakkertje en ook nog wat heerlijk uitziende koeken. Nou, je begrijpt het al? Ze zagen er geweldig uit maar ze waren zo droog dat je ze zonder vloeistof niet weg kon krijgen. Inmiddels was het opgehouden met zachtjes  regenen.  Zie video. Het kwam met bakken uit de lucht. En als je dan door de bergen rijdt is het fascinerend om te zien wat dat water doet! Ineens stroomt het over de weg en neemt zand en stenen mee. Er vormen zich overal wild kolkende stroompjes. Echt mooi om te zien. En uitkijken natuurlijk.  De regen ging over in mist. We konden ons niet herinneren ooit in zo'n dichte mist te hebben gereden!

En ook nog nooit zo lang! Geen hand voor ogen te zien. We rijden super langzaam. Zie video's. Op de navigatie kon Theo gelukkig zien wanneer de bochten kwamen maar hij kon niet zien of de weg steeg of daalde. Inspannend rijden. 

Op een gegeven moment zit er een auto achter ons. Theo kon aan de kant zodat het meisje kon passeren. En weet je wat die lieverd deed? Die ging ons voor rijden! Het duurde een paar minuten voor we het in de gaten hadden maar ze wachtte gewoon als we wat achter bleven. Hoe lief! Toen we na 20 minuten weer meer zicht kregen remde ze even af, stak een hand uit het raampje en zwaaide. En weg was ze. Bedankt onbekende jonge vrouw, bedankt voor je hulp aan een vreemdeling op een voor jou waarschijnlijk bekende weg! We waren er gewoon stil van....

Door de moeilijkheidsgraad van onze route, door de regen en de mist, zijn we helemaal vergeten om naar de grotten van Diros te gaan. Daar loopt de rivier Glyfada onder de grond en komt uit in een prachtig meer in de grotten. Daar kun je met een bootje doorvaren.  Hadden we heel graag gezien! Pas 40 kilometer verderop kom ik erachter dat we dat gemist  hebben.  Theo wil nog wel terug rijden maar dan moeten  we de mist weer in en we waren net zo blij dat we het mist- en moddertraject zonder kleerscheuren doorstaan hadden. Ik kijk nog even naar de foto van het ondergrondse meer in mijn boek over Griekenland. Spijtig maar het is niet anders. 

We vinden een pracht slaapplek op het strand.  Hier en daar nog wat meer campers. Dat vinden we fijn. Het is gezelliger en het voelt veiliger dan ergens eenzaam en alleen te overnachten. Je bent dan toch alerter op geluiden en auto's die stoppen enzo. Niet dat we bang zijn 😱 maar het slaapt rustiger met wat gezelschap van medereizigers in de buurt. Dus we staan perfect. De zon is doorgebroken en we planten onze stoelen voor de camper op het strand.  We proberen de wijn uit die we gekocht hebben. Zit in een plastic fles en ziet eruit als lampenolie😂 Kosten waren 3 euro voor anderhalve liter. Alcoholpercentage 11,5%. Kan nooit veel zijn zou je denken. Nou, het smaakt echt héérlijk.  Drinkt weg als limonade, dus uitkijken 🍷🍷

Als we dinsdagmorgen wakker worden is het stralend weer. Het weerbericht geeft aan dat het alleen maar warmer wordt.  We besluiten dat we hier blijven staan op deze mooie plek aan de zee.