Dag 17, donderdag

Vannacht heeft het zo verschrikkelijk geonweert (raar woord) én gebliksemt, niet normaal. De bliksem lijkt hier wel van witte tl lichten gemaakt. Zo fel, zo helder, zo'n super wit licht. Nooit zo gezien. En een gedonder, je zou er bijna bang van worden. Dat deden we niet hoor. Worden we geraakt door zo'n bliksemschicht dan worden we geraakt, of we nu bang waren vantevoren of niet, dat maakt dan ook niks uit. Maar het was wél een bijzonder spektakel.  En niet zomaar een kwartiertje, nee, de héle nacht. Gelukkig begon het ook nog te regenen zodat dat hele zwoele uit de lucht ging. Dat was heerlijk. Beetje frisse lucht. Vanmorgen was de grond wel wat nat maar écht nergens plassen. Het is daar zo droog, er zitten gewoon flinke barsten in die kleigrond van de droogte. Gelukkig hadden we gisterenavond de hele buitenborl al opgeruimd. Reserveband en de motor er al weer opgebonden,  stoelen binnen, luifel opgeruimd. Dus vanochtend na het ontbijt nog een bakje koffie bij Wim en Ellen en na een afscheidsknuffel (ze zijn ook geënt) toch maar vertrokken.

Nog snel op de landkaart gekeken 🤣, waar gaan we eigenlijk heen? We kiezen een stad: richting Praag. En dan gaan we, na 4 dagen, eindelijk weer rijden. We doorkruisen Slowakije en gaan de grens over naar Tsjechië.  Geen hond te zien aan de grens. Daaag Slowakije,  wat ben je mooi met je enorme korenvelden  rivieren, bossen en mooie dorpjes. Tot snel! 

In Tsjechië staan we ineens aan de grens met Oostenrijk. Neee,  dat doen we niet. Oostenrijk is té netjes, daar hebben we nog geen zin in. Laat ons nog maar even in Tsjechië, dus we pikken het plan Praag weer op. Onderweg maken we nog een wandeling in het bos van de duke van Liechtenstein. Overal foto's van de goede man (uit 1895 ofzo) en een plattegrond van zijn kasteel en meer van die opschepperij.  We lopen nog een stukje maar ik heb mijn slippers aan en ben bang in het gras voor slangen. Dus ik loop tegen Theo 's kont aan, in ganzepas meestappend. Theo vind het grappig én flauwekul geloof ik, maar ja, hij heeft zijn hoge wandelschoenen aan. Daar bijt een slang niet zo 1-2-3 doorheen. Ik maak er een filmpje van. Kijken of  ik het weggestuurd krijg.

Dan rijden we nog 2 uurtjes en rond 17.00 uur vind ik een mooi plekje, met uitzicht op een kasteeltje. Mooi, hier gaan we overnachten.