Dag 10, wandeling

Zoals gezegd: op tijd opgestaan om te gaan wandelen. Het is half 9 als we op pad gaan. Rugzak met wat eten, wat drinken, fototoestel en verrekijker. Op de telefoon tik ik nog even snel op Google Maps aan waar we ergens kamperen. En dat blijkt later van groot belang omdat we hopeloos verdwalen. Gelukkig komen we hier en daar in de bossen nog wat Mariabeelden en altaartjes tegen. We vragen Marie naar de weg maar ze heeft er vandaag geen zin in 🙄  Geen mens te zien maar wel verse bloemen bij het beeld. We vragen maar aan Google hoe we in hemelsnaam terug komen bij onze camper maar die komt  ook niet verder dan dezelfde weg terug lopen. En dat doen we niet. "Terug" staat niet in ons woordenboek.  Mijn richtingsgevoel zegt dat we dwars door het bos moeten om op het goede pad terecht te komen. Theo gaat voorop met Rex en ik hijgend erachteraan.  We klimmen omhoog en omhoog en omhoog. Geen pad. Nog één berg? Door de begroeing, over omgevallen bomen,  mos, varens en enge beesten bereiken we HET pad. We zijn kletsnat van het zweet. Rex hijgt als een oud paard en we gaan even zitten om de laatste slok water te drinken. Nog een beetje voor Rex en daar gaan we weer. Omhoog, omhoog  omhoog maar deze keer over een padje. Ik tel 100 stappen en moet dan even rusten. Pfff. Uiteindelijk komen we uit bij een skistation wat we herkennen: dat ligt bij de camping om de hoek. Nu nog steil naar beneden en dan zijn we weer thuis.

We zijn kapot. Slepen onszelf én Rex de camping op, linea recta naar het barretje. Theo drinkt 1 liter bier, ik hou het bij water . We bestellen een verse wafel met fruit en slagroom. Verdiend! We spuiten Rex nog even nat met de tuinslang om wat te koelen en vallen in onze stoelen om onmiddellijk in slaap te vallen. Ook verdiend. 

Als we wakker worden gaan we zwemmen. Het is druk in het bad, het is immers 31 graden, maar het koelt heerlijk af. Wat een luxe.

Vanavond maken we  een werkelijk verrukkelijke tonijnsalade. We wassen de boel af en gaan wéér naar het terrasje.  Je moet ook de barkas spekken toch? We willen sociaal zijn. Hollanders gierig? Wij niet hoor.

We raken nog even aan de praat met de camping eigenaar. Hij vindt onze camper mooi. Hij houdt van auto,'s. Bij ons in het bos staat een gedeelte van zijn  wagenpark.  Een Mercedes, een Audi, een prachtige stoere Hummer. We laten hem ons kapotte achterlicht zien en vertellen sterke verhalen 😊. Janus (fonetisch Janoes) gaat morgen naar de stad en gaat kijken of hij een achterlicht kan scoren waar Theo iets passende van kan maken (met ducktape en tierips, hoe schrijf je dat eigenlijk?). Super aardig. 

We blijven nog één nachtje meer.  Zaterdag zijn we voldoende uitgerust (als we niet meer gaan wandelen tenminste) om onze reis te vervolgen. 

Theo gaat morgen op de brommert boodschappen doen in het dorp een eindje verderop.  Even de voorraad weer aanvullen voor het vrij camperen en het gezellig kaarten met chipjes, nootjes en wat te drinken. 

We eten nog een ijsje en Theo neemt een granaatappel biertje 🤔

Morgen weer een dag. X