Dag 21, maandag 19 juli 2021

De laatste reisdag is aangebroken, tenminste van deze drie weken. Wat hebben we het leuk gehad! Veel gezien,🤓 veel gezellige mensen ontmoet 🥳 én veel gelachen 🤣. Bovendien prachtig weer gehad, alleen maar korte broek aangehad.  

Als we wegrijden komt net der polizei aanrijden en parkeert naast de camper. We zwaaien vriendelijk en rijden weg, haha, daaag. We moeten nog 350 km voor we thuis zijn. Gaan lekker weer binnendoor. Als we het beu worden kunnen we altijd de snelweg nog op. 

Onderweg zien we bij een klein benzinestation 2 auto's staan die onze aandacht trekken. Een Daihatsu én een Rocky.  We rijden terug en Theo gaat binnen vragen of die soms te koop zijn. De mevrouw vertelt dat het auto's voor de sloop zijn. Ze weet niet of ze nog lopen. De baas is niet aanwezig. Ze geeft zijn telefoonnummer.  De auto's zijn in niet zo'n beste staat maar wie weet tóch interessant? Ik sla de plaats op in google maps zodat we de plek eventueel terug kunnen vinden mocht het telefoongesprek gunstig uitpakken. In november 2022 is er weer een  Amsterdam-Dakar rally en we kijken nu al rond voor een geschikte auto 👍

Rond 12.00 uur stoppen we voor de koffie.  Rex even uitlaten en moe maken met zijn balletje. Als we weer weg willen rijden keert Theo de camper achteruit op een graslandje. Oeps, we zakken weg en komen niet meer het taluudje op. Géén boom te bekennen om te kunnen lieren. Jammer. Theo zet de 4x4 blokken in de voorwielen en dan lukt het wel gelukkig. Zie filmpje 😁 Het werkt goed maar we besluiten dat, als we thuis zijn, een ander systeem gaan zoeken. Nu rijden we 2 wielaangedreven en zetten die blokken erin als we 4x4 nodig hebben. Voorheen draaiden álle assen mee, nu alleen als die blokken erin worden gezet.  Op zich een goed systeem, minder herrie en zuiniger met brandstof maar óók onhandig als je eventjes 4x4 wilt/moet gebruiken. Dus we gaan óf terug naar het originele systeem óf iets wat je met een locksysteem om kan zetten op de wielen. We merken dat we minder risico's nemen omdat het niet snel en simpel om te schakelen is. En dat is jammer!!

We rijden dwars door Bonn. Grote, drukke stinkstad. Zijn we niet meer gewend.  Wel leuk dat er op iedere straathoek electrische stepjes staan die je kunt pakken, net als in Nederland die scootertjes. We steken de Rijn over, óók véél water. 

Dan ineens is de weg afgesloten. We komen in een dorp wat wel oorlogsgebied lijkt. Alle inboedel van álle huizen ligt volledig verwoest op de straten.  Mensen zijn vies en modderig en sjouwen alles uit hun huis.  Rijen vuilniswagens staan te wachten om alles in te laden. Wat een drama. We voelen ons ramptoeristen en ietwat beschaamd kijken we rond, foto's maken doen we maar niet, ééntje stiekem, niemand te zien. Maar we moeten erdoor, geen andere optie. We zijn er stil van. Als we weer op de route zitten op een landweggetje kijken we verbaasd naar auto's midden op een bietenveld. Het duurt even voor we beseffen dat die daar belandt zijn door de waterstroom. 

Als we Nederland inkomen schieten we de snelweg op. Hier zijn ook overal wegblokkades. Wie rijden de laatste kilometers over de provinciale weg naar Bladel. In de file. In de zon!

We hebben in totaal 4000 km gereden. Fijn dat we weer veilig thuis zijn . De plannen voor augustus  september en november zijn alweer in de maak. 😁